Γιάσμικο Βέλιτς
Τότε, η Πορτογαλία προχώρησε επειδή ήταν συνειδητοποιημένη πως ήταν πολύ καλή ομάδα, όχι όμως, μεγάλη ομάδα. Στηρίχτηκε πολύ σε ένα σκληρό κέντρο και πολύ καλά επιθετικά transition, ξέροντας τις αδυναμίες της και δίνοντας την απαραίτητη προσοχή να τις καλύψει. Δεν έπαψε η Πορτογαλία να είναι μία καλή και υπολογίσιμη ομάδα. Δεν άξιζε ίσως την τόσο βαριά ήττα στο χθεσινό παιχνίδι γιατί υπήρχε μια αρκετά εύθραυστη ισορροπία μέχρι το δεύτερο γκολ της Γερμανίας και λίγα λεπτά μετά την αποβολή του Πέπε.Δικαιούται επίσης να πιστεύει ότι οι δύο κρίσιμες αποφάσεις του διαιτητή, δηλαδή το πέναλτι και η αποβολή, ήταν αυστηρές. Δεν μπορεί όμως, σε καμία περίπτωση, να πει πως ήταν εντελώς άδικες και πως έχασε εξαιτίας αυτών. Έχασε από μία καλύτερη ομάδα στην ουσία και έτσι όπως εμφανίστηκε χθες από μία μεγάλη ομάδα και από τους βασικούς υποψήφιους να κατακτήσει αυτό το Mundial. Έχασε κυρίως επειδή πήγε να διεκδικήσει το παιχνίδι προσπαθώντας να παίξει στα ίσα και σε όλο το γήπεδο εναντίον αυτής της Γερμανίας.
Μίας Γερμανίας σαφέστατα πιο εξελιγμένης ως ομάδα, με μεγαλύτερες αρμοδιότητες σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού και της όποιας εξέλιξής του. Και όπως ανέφερα πιο πριν το παιχνίδι κρίθηκε σε ένα μισάωρο, σε μια εύθραυστη ισορροπία που ήταν θέμα χρόνου πότε θα σπάσει και θα γύρει η πλάστιγγα προς την πλευρά της Γερμανίας. Η Πορτογαλία προσπάθησε να αμυνθεί αρκετά μακριά από την περιοχή της, να πρεσάρει κατά διαστήματα ψηλά τη γερμανική ομάδα, να κλέψει μπάλα και να αιφνιδιάσει.
Από τη μία πλευρά η Πορτογαλία χωρίς υπομονή στο παιχνίδι της, χωρίς κίνηση και ευστοχία στις πάσες της έτσι ώστε να χτίσει επιθέσεις από πίσω, να δημιουργεί και να εκμεταλλεύεται τους χώρους που προσπαθεί να κλείσει ο αντίπαλος και να βρίσκει διαδρόμους. Αντί αυτού, είχε μεγάλη βιασύνη για να παίξει κάθετα χωρίς προϋποθέσεις, πολύ απευθείας παιχνίδι και όχι μια στιβαρή κατοχή και κυκλοφορία της μπάλας.
Κι από την άλλη, η Γερμανία με πλήρες ρεπερτόριο, με στόπερ που δεν φοβούνται να παίζουν, με τερματοφύλακα που δίνει βοήθεια στην κατοχή όποτε χρειάζεται, με πολύ κινητικό Μίλερ να είναι στήριγμα όταν πρέπει και να επιτίθεται στον χώρο στην πλάτη των αμυντικών μεγαλώνοντας το γήπεδο και χώρους στον άξονα όταν χρειάζεται, με Οζίλ και Γκέτσε να συμμετέχουν στην κυκλοφορία στον άξονα αλλά και ανά πάσα στιγμή να είναι έτοιμοι για διαγώνια κίνηση στον χώρο, με αλλαγές θέσεων στο κέντρο αλλά και των τριών πιο προωθημένων παικτών, με ικανότητα του Κεντίρα στην κάθετη κίνηση, με αλλαγές παιχνιδιού και διάφορα άλλα χαρίσματα και διατήρηση της μπάλας, χωρίς να κουράζει τον θεατή, αλλά να κουράζει τον αντίπαλο.
Με λίγα λόγια, η Γερμανία έδειξε πως είναι μια ομάδα με πιο ισχυρή προσωπικότητα μέχρι στιγμής. Με ιδιαίτερη ισορροπία και ικανότητα σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού. Όλη η ιστορία παίχτηκε στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο υπήρχε απλά διαχείριση από την πλευρά της Πορτογαλίας του αριθμητικού μειονεκτήματος και ήδη βαρύ 3-0 και από την Γερμανία διατήρηση του σκορ χωρίς ιδιαίτερη επιθυμία να φορτσάρει για πολλά περισσότερα γκολ. Ίσως είναι άδικο το 4-0, αλλά σίγουρα ήταν μία 100% δίκαιη επικράτηση της Γερμανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.