ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΡΕΙΝΤΖΕΡΣ, Η ΖΗΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ Ο Ανέστης Αργυρίου.

Ο Ανέστης Αργυρίου αναγνωρίζει στο Gazzetta.gr το λάθος που έκανε με την Ρέιντζερς, αναφέρεται στις δύσκολες στιγμές που πέρασε πέρυσι και μιλάει για την εμπειρία στην Ζαβίτσα.

Λάθη γίνονται απ' όλους... Την διαφορά την κάνουν όμως όσοι τα αναγνωρίζουν, μαθαίνουν και φροντίζουν να μην τα επαναλάβουν. Ο Ανέστης Αργυρίου ανήκει σε αυτή την κατηγορία, καθώς όπως τόνισε στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Gazzetta.gr μπορεί να μετάνιωσε που δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία στην Ρέιντζερς, όμως από τις δύσκολες στιγμές που ακολούθησαν βγήκε πιο δυνατός. Έπαθε και έμαθε... Πλέον βρίσκεται στην Πολωνία, στην Ζαβίτσα και αρχίζει να πατάει γερά στα πόδια του. Άλλωστε όπως είπε, είναι καψούρης με την μπάλα και αν την κόψει, θα είναι σα να έχει πεθάνει...

ADVERTISEMENT

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΕΣΤΗ ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΣΤΟ GAZZETTA.GR...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... Καλοκαίρι του 2012. Από την ΑΕΚ καταλήγεις στην Ρέιντζερς. Πως προέκυψε αυτή η ευκαιρία;
Εκείνη την περίοδο, μετά την ΑΕΚ, είχα συζητήσεις με κάποιες ελληνικές ομάδες για να συνεχίσω την καριέρα μου. Παράλληλα ενημερώθηκα για το ενδιαφέρον της Ρέιντζερς, που ήθελε να με δοκιμάσει για να δει αν της κάνω. Είπα να αρπάξω την ευκαιρία. Πήγα στην Γλασκόβη, έκανα μία εβδομάδα προπονήσεις, πείστηκαν για τις ικανότητές μου και υπέγραψα συμβόλαιο.
Τεράστια ομάδα, σε τεράστια περιπέτεια...
Έτσι, όπως τα λες. Έπαιζε στην 3η κατηγορία, όμως αυτό δεν σημαίνει οτι είχαν φύγει όλοι οι παίκτες της. Υπήρχαν ακόμη ποδοσφαιριστές από την ομάδα που πριν από 4 χρόνια (σ.σ 2008) ήταν στον τελικό του Κυπέλλου UEFA κόντρα στην Ζενίτ, στο Μάντσεστερ. Δεν αφήνεις ένα τεράστιο club έτσι εύκολα...
Η ατμόσφαιρα πως ήταν στους αγώνες;
Μπορεί να έπαιζε στην 3η κατηγορία, όμως οι φίλαθλοι παρέμεναν πιστοί. Σε κάθε ματς ένιωθες λες και παίζεις στο Champions League, καθώς είχε 55.000 κόσμο. Μιλάμε για απίστευτα πράγματα.
Οργανωτικά πως ήταν τα πράγματα εκεί;
Παρά τον υποβιβασμό όλα ήταν τέλεια και φυσικά δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στις πληρωμές. Στην αρχή όταν πήγα, ρώτησα πότε μας πληρώνουν και μου απάντησαν “την τελευταία Πέμπτη του μήνα”. Όταν τους είπα αν είναι σίγουρο αυτό με κοίταζαν με απορία, καθώς εκεί δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Το θεωρούν δεδομένο...
Από αυτά που μας λες καταλαβαίνω πως οι συνθήκες ήταν ιδανικές εκεί για έναν νεαρό ποδοσφαιριστή. Τι έγινε και δεν συνέχισες;
Ήταν η πρώτη μου σεζόν στο εξωτερικό. Στην αρχή, τους πρώτους 2-3 μήνες, που είχαμε παιχνίδια συνέχεια, κάπως τα κατάφερνα. Μετά όμως άρχισα να μην αισθάνομαι καλά, που ήμουν τόσο μακριά από την Ελλάδα. Έμενα μόνος στο σπίτι, ο καιρός ήταν συνέχεια βροχερός και γενικώς δεν μπορούσα να προσαρμoστώ. Όχι στην ομάδα, αλλά στην χώρα. Με την Ρέιντζερς δεν είχα κανένα πρόβλημα, καθώς την πρώτη χρονιά έκανα 30 συμμετοχές. Έτσι, τον Οκτώβριο του 2013 αποφασίσαμε να λύσουμε το συμβόλαιο.
Ήταν ουσιαστικά δική σου απόφαση...
Ναι, η ομάδα δεν είχε κανένα πρόβλημα μαζί μου.
Μετανιώνεις για αυτό;
Συνήθως δεν μετανιώνω για τις αποφάσεις μου, αλλά ναι, για αυτή μετανιώνω. Ίσως θα μπορούσα να το παλέψω περισσότερο και να μείνω εκεί. Τώρα που είμαι πάλι στο εξωτερικό και έχω συνηθίσει, σίγουρα το βλέπω κάπως διαφορετικά.
Τι θα σου μείνει από αυτή την θητεία σου;
Η οργάνωση και οι εγκαταστάσεις. Πήγαινες εκεί στις 8:00 το πρωί και έτρωγες πρωινό στο εστιατόριο. Μετά πήγαινες για να προετοιμαστείς για την προπόνηση που θα ακολουθούσε. Μετά έκανες σάουνα, αποθεραπεία και πήγαινες για το μεσημεριανό. Οι εγκαταστάσεις της ομάδας είχαν χώρους και για χαλάρωση, προκειμένου να περάσεις την ώρα σου μέχρι την απογευματινή προπόνηση. Πήγαινα δηλαδή στις 8:00 το πρωί και έφευγε στις 8 το απόγευμα. Ένιωθες σαν βασιλιάς, δεν σου έλειπε τίποτα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την πρώτη ομάδα, αλλά και για αυτές των ακαδημιών.
ΟΚ, αφού έλυσες το συμβόλαιό σου έμεινες χώρις ομάδα για περίπου ένα χρόνο;
Κάπως έτσι, καθώς υπέγραψα στην Καλλονή, αλλά μετά από 2-3 μέρες έλυσα το συμβόλαιό μου για οικογενειακούς λόγους.
Πόσο δύσκολο ήταν αυτό το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να ξαναβρείς ομάδα;
Δεν μπορείς να φανταστείς... Δεν εγκατέλειψα όμως το ποδόσφαιρο, έκανα προπονήσεις και συνέχιζα την προσπάθεια. Μου έλειπε το ποδόσφαιρο. Πήγαινα και έβλεπα την Βέροια και ήθελα να μπω να παίξω. Μπορώ να σου πω οτι ζήλευα. Όταν είσαι για τόσο μεγάλο διάστημα χωρίς ομάδα, οι άλλοι σε βλέπουν κάπως διαφορετικά. Άλλοι νομίζουν οτι ήσουν τραυματίας, άλλοι οτι είχες σταματήσει... Γενικώς δεν είναι και το καλύτερο δυνατό.
Δεν σε πήρε από κάτω όμως...
Όχι. Το αντίθετο θα έλεγα. Με έκανε πιο δυνατό. Κατάλαβα τα λάθη μου, τα αναγνώρισα και προχώρησα. Ήθελα να βρω μια ομάδα για να ξαναμπώ στο ποδόσφαιρο. Από μικρός ήμουν καψούρης με την μπάλα. Αν μου την έκοβες ήταν σαν να με σκότωνες.
Στην Ζαβίτσα πως κατέληξες;
Μου πρότειναν να με δοκιμάσουν, καθώς έψαχναν για δεξιό μπακ. Πήγα για 5 μέρες, έκανα προπονήσεις και μετά υπέγραψα.
Ποια είναι η διάρκεια του συμβολαίου σου;
Ειναι για 1+1 χρόνια.
Προσαρμόστηκες εύκολα;
Ναι μπορώ να πω πως ναι. Αν και στην Γλασκόβη τα είχα όλα έτοιμα και δεν χρειαζόταν να κάνω τίποτα, εδώ στην Πολωνία προσαρμόστηκα πιο εύκολα.
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε και δέχθηκες να δοκιμαστείς και εν τέλει να υπογράψεις;
Εδώ στην Πολωνία είναι οργανωμένα τα πράγματα. Είχα έρθει και είχα δει το ματς του Europa League με την Ζούλτε Βάρεγκεμ και μου άρεσε το κλίμα, η ατμόσφαιρα στο γήπεδο και οι εργκαταστάσεις.
Προτάσεις από Ελλάδα δεν είχες;
Είχα κάποιες συζητήσεις, αλλά αποφάσισα να έρθω εδώ. Αν και μετά την Ρέιντζερς δεν ήξερα αν θα ήθελα να παίξω ξανά στο εξωτερικό, είπα το ναι στην Ζαβίτσα. Μια εμπειρία παραπάνω... Η πρώτη φορά είναι δύσκολη. Πλέον έχω συνηθίσει και νιώθω καλύτερα τον εαυτό μου.
Η Ζαβίτσα τι ομάδα είναι;
Έχει δύο χρόνια στην 1η κατηγορία και πέρυσι κατέκτησε το Κύπελλο. Ήταν μία μεγάλη επιτυχία για την ομάδα. Φέτος όμως δεν έχουμε ξεκινήσει και τόσο καλά. Έχουμε τραυματισμούς, ενώ μας έλειψε και η τύχη. Σε κάποια ματς ενώ παίζαμε καλά, δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε. Είμαστε μία καινούργια ομάδα, που με εξαίρεση έναν Έλληνα και έναν Γάλλο, είναι γεμάτη με Πολωνούς και Πορτογάλους ποδοσφαιριστές.
Το ποδόσφαιρο εκεί πως είναι;
Σαν το ελληνικό. Παίζουν δυνατά και οι παίκτες έχουν τεχνική. Υπάρχουν πολλοί Ισπανοί και Πορτογάλοι, όπως στην Ελλάδα.
Τι διαφορές έχει σε σχέση με την SuperLeague;
Η μεγάλη διαφορά είναι στα γήπεδα. Δεν μιλάω φυσικά για τις μεγάλες ομάδες σε Ελλάδα και Πολωνία, αλλά για τις μικρομεσαίες. Εδώ έχουν ως «κληρονομιά» τα γήπεδα του Euro. Ο Μπουγαΐδης για παράδειγμα που παίζει στο Γκντανσκ έχει ένα γήπεδο 42.000 θέσεων. Όταν παίξαμε με την Λεχ Πόζναν έπαθα πλάκα με το γήπεδό που έχει.
Η πόλη που μένεις εκεί, τι λέει;
Το Μπίντγκοστς έχει περίπου 400.000 κατοίκους, αλλά σαν πόλη δεν είναι κάτι το φοβερό. Τα κτήρια είναι παλιά, αλλά έχουν μία ιδιαίτερη και ωραία αρχιτεκτονική. Για να βγεις καμια βόλτα, έχει δύο εμπορικά κέντρα.
Με τον Μπουγαΐδη μιλάς καθόλου;
Μιλάμε, καθώς έχουμε σχέση από τότε που παίζαμε στην ΑΕΚ, όμως δεν έχουμε καταφέρει να βρεθούμε ακόμη. Το πρόγραμμα των προπονήσεων είναι πολύ πιεσμένο και μας χωρίζει μία απόσταση δύο ωρών.
Σου λείπει καθόλου η Ελλάδα;
Τι ρωτάς τώρα; Πάρα πολύ.
Θα γύριζες πίσω ή θα προτιμούσες να συνεχίσεις την καριέρα σου στο εξωτερικό;
Η Ελλάδα είναι χώρα μου, την αγαπάω... Για εμένα είναι το καλύτερο μέρος για να ζει κανείς. Σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει. Φυσικά και θα ήθελα να επιστρέψω.
Θα πρότεινες σε κάποιον να έρθει να παίξει στην Πολωνία;
Ναι... Μπορεί ο καιρός να μην συγκρίνεται, αλλά θα το πρότεινα. 

Πηγή: Gazzetta