Θυμίζοντας... Jimmy Jump, o Αποστόλης Κέππας, ένας περιπτεράς από την Λαμία, έκανε ντου στον αγωνιστικό χώρο και πανηγύρισε παρέα με τους Έλληνες διεθνείς την πρόκριση της Εθνικής στους "16" του Μουντιάλ.
Οι διεθνείς δεν ήταν μόνοι τους κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών τους μετά τη νίκη - πρόκριση επί της Ακτής το βράδυ της Τρίτης (24/6). Εκτός από τους πρωταγωνιστές του θριάμβου, στον αγωνιστικό χώρο βρέθηκε και ένας απρόσμενος καλεσμένος. Θυμίζοντας τον περιβόητο... Jimmy Jump, ο Αποστόλης Κέππας από τη Λαμία έκανε "ντου" στο χορτάρι, πανηγυρίζοντας μαζί με τους παίκτες την μεγάλη επιτυχία.
Δείτε πως περιέγραψε το κατόρθωμά του το "Lamia Report":
"Έχοντας φτάσει στα τελευταία λεπτά η αγωνία ήτανε στο φουλ. Όταν κερδίσαμε το πέναλτι τα δευτερόλεπτα μέχρι να χτυπηθεί φάνηκαν αιώνας…
Εγώ καθόμουν πίσω από τους πάγκους στην μεριά της εξέδρας που ήταν η υπόλοιπη αποστολή με τον Σάντος, τον Κατσουράνη, τους γιατρούς κλπ.
Και μόλις μπήκε το γκολ αγκαλιαστήκαμε όλοι μαζί, άλλοι κλαίγαμε, άλλοι γελάγαμε!
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα και για ακόμη μια φορά δεν μπόρεσα να κρατηθώ… Αυτή τη στιγμή έπρεπε να τη ζήσω από κοντά!
Με συνοπτικές διαδικασίες λίγων δευτερολέπτων και λόγω εμπειρίας πλέον, βρέθηκα στον αγωνιστικό χώρο και έγινα στην κυριολεξία μια μεγάλη αγκαλιά με τους παίκτες μας… Ήμασταν όλοι μαζί στη σέντρα και τραγουδούσαμε!
Μόλις ένας-ένας έβλεπε ότι δεν ήμουν παίκτης ερχόντουσαν και με πετάγανε ο ένας στον άλλο, με κάνανε μπαλάκι, (γέλια), ενώ με έδειχναν και κάνανε "ωχ, ποιος είναι αυτός";
Τον έχω δει τόσες πολλές φορές, μετά από επιτυχίες, τον χορό στο κέντρο και τα "όλε", αλλά να το ζεις από κοντά είναι ανεπανάληπτο!
Κάναμε σαν 10 χρονών παιδιά".
Δείτε πως περιέγραψε το κατόρθωμά του το "Lamia Report":
"Έχοντας φτάσει στα τελευταία λεπτά η αγωνία ήτανε στο φουλ. Όταν κερδίσαμε το πέναλτι τα δευτερόλεπτα μέχρι να χτυπηθεί φάνηκαν αιώνας… Εγώ καθόμουν πίσω από τους πάγκους στην μεριά της εξέδρας που ήταν η υπόλοιπη αποστολή με τον Σάντος, τον Κατσουράνη, τους γιατρούς κλπ.
Και μόλις μπήκε το γκολ αγκαλιαστήκαμε όλοι μαζί, άλλοι κλαίγαμε, άλλοι γελάγαμε!
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα και για ακόμη μια φορά δεν μπόρεσα να κρατηθώ… Αυτή τη στιγμή έπρεπε να τη ζήσω από κοντά!
Με συνοπτικές διαδικασίες λίγων δευτερολέπτων και λόγω εμπειρίας πλέον, βρέθηκα στον αγωνιστικό χώρο και έγινα στην κυριολεξία μια μεγάλη αγκαλιά με τους παίκτες μας… Ήμασταν όλοι μαζί στη σέντρα και τραγουδούσαμε! Μόλις ένας-ένας έβλεπε ότι δεν ήμουν παίκτης ερχόντουσαν και με πετάγανε ο ένας στον άλλο, με κάνανε μπαλάκι, (γέλια), ενώ με έδειχναν και κάνανε "ωχ, ποιος είναι αυτός";
Τον έχω δει τόσες πολλές φορές, μετά από επιτυχίες, τον χορό στο κέντρο και τα "όλε", αλλά να το ζεις από κοντά είναι ανεπανάληπτο!
Κάναμε σαν 10 χρονών παιδιά".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.