Κανείς δεν μπορεί να περιγράψει καλύτερα την εμπειρία της συμμετοχής στο Διεθνή Μαραθώνιο "Μέγας Αλέξανδρος" από τους ανθρώπους που έχουν τρέξει σε αυτόν τα προηγούμενα χρόνια. Από σήμερα, λοιπόν, αρχίζουμε να παρουσιάζουμε ιστορίες δρομέων που έχουν συμμετάσχει σε ένα από τα αγωνίσματα των προηγούμενων διοργανώσεων. Η αρχή γίνεται με τον Γιάννη Σαββίδη."Η πρώτη μου επαφή με τη συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν πριν από αρκετά χρόνια, για την ακρίβεια συμμετείχα ως κριτής στην πρώτη διοργάνωση. Μετά από παραινέσεις ενός φίλου, πώς χρωστάω στον εαυτό μου μία κούρσα σε Μαραθώνιο, αποφάσισα να μετέχω και αγωνιστικά στον 4ο Μαραθώνιο, στις 12 Απριλίου του 2009. Είναι άλλωστε ο δικός μας Μαραθώνιος.
Δυστυχώς, φέτος η συμμετοχή μου θα περιοριστεί ή σε ρόλο κριτή ή σε απλού θεατή χειροκροτητή, διότι δεν έχω τα χιλιόμετρα... που λένε και οι δρομείς.
Δυστυχώς, φέτος η συμμετοχή μου θα περιοριστεί ή σε ρόλο κριτή ή σε απλού θεατή χειροκροτητή, διότι δεν έχω τα χιλιόμετρα... που λένε και οι δρομείς.
Για όλους αυτούς που διανύουν τα 42,195 μέτρα είναι το λιγότερο που μπορείς να δώσεις και μάλιστα μέσα από την ψυχή σου. Σίγουρα δε θα λείψω της διοργάνωσης, εμένα όμως θα μου λείψει.
Ο χώρος «δράσης» μου είναι το περιαστικό δάσος του Σέιχ Σου, όπου γυμνάζομαι τέσσερις με πέντε φορές την εβδομάδα, ανάλογα με το τι περιέχει το αγωνιστικό καλεντάρι, το δε άθροισμα των χιλιομέτρων είναι ανάλογο με τις υποχρεώσεις - την κόπωση - τη διάθεση - τον αγωνιστικό στόχο... αυτό είναι το καλό του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Επαγγελματικά δραστηριοποιούμαι στον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα, εκεί να δεις μαραθώνιο. Η προσμονή όμως και μόνο, πώς στη συνέχεια θα αποτοξινωθώ ψυχικά, τρέχοντας, με κρατάει. Έτσι απλά".
"Θα ήταν διαφορετική η ζωή μου"
"Έχω την εικόνα του εαυτού μου χαμένη στην παιδική ηλικία, να τρέχω ή γιατί δεν ήθελα να με ταΐσει η μαμά μου ή γιατί άργησα για το σχολείο ή επειδή έπρεπε να κερδίσει η ομάδα με τα χρώματα της οποίας έτρεχα. Διαρκώς έτρεχα.
Το μόνο που ξέρω είναι, πως θα ήταν διαφορετική η ζωή μου, αν δεν είχα μπει σε αυτόν τον κόσμο, σε επίπεδο γενικότερης φιλοσοφίας ζωής, προσέγγισης προκλήσεων της ζωής και σε θέματα φίλων μου οι οποίοι άλλοι πέρασαν και άλλοι μείνανε στον αθλητισμό. Σημασία για μένα και μάλιστα μεγάλη έχει πως στη ζωή μου μείνανε και χαίρομαι που με κάνανε φίλο τους ο Άγης, ο Στράτος, η Βάσω, η Άννα".
"Προσήλωση, σεβασμός και μία πόλη που παίρνει χρώμα"
"Σε ό,τι αφορά το οργανωτικό κομμάτι αυτό που με εντυπωσιάζει, είναι ότι όσοι μετέχουν σε αυτήν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν επαγγελματισμό, κάνουν αυτό που κάνουν με προσήλωση και σοβαρότητα, υπάρχει σεβασμός για εκείνον που είναι μέσα σε αθλητικά παπούτσια με σκοπό να κάνει 42,195 δρασκελισμούς.
Το χαρμόσυνο όμως είναι, ότι βλέπεις μία πόλη να παίρνει χρώμα και κίνηση και χιλιάδες δρομείς να συμπορεύονται χωρίς να είναι απαραίτητο να εξηγεί ο ένας στον άλλο πως δεν τρέχει γιατί έχει χάσει το λεωφορείο.
Το ευτύχημα στην ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό είναι, ότι κάποιους ανθρώπους του κύκλου μου τους έχω επηρεάσει, όπως για παράδειγμα την συνοδοιπόρο μου στη ζωή τα τελευταία χρόνια 20 χρόνια, τη Βασιλική, που έλαβε μέρος στον Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο που έγινε τον περασμένο Οκτώβριο στην πόλη μας. Ήταν πραγματικά μια ωραία στιγμή για μένα.
Επίσης, τα μικρά μας ανίψια, τη Ρίκα και τον Άλκη Παπαγεωργίου, που σε κάθε τερματισμό είναι δίπλα μου και τερματίζουμε μαζί. Ελπίδα μου τι άλλο, να είμαστε κάποια στιγμή μαζί και σε κάποια εκκίνηση".
Πηγή: Sport 24
Live Streaming.19:30 PAS Giannina vs AEK Athens
Ο χώρος «δράσης» μου είναι το περιαστικό δάσος του Σέιχ Σου, όπου γυμνάζομαι τέσσερις με πέντε φορές την εβδομάδα, ανάλογα με το τι περιέχει το αγωνιστικό καλεντάρι, το δε άθροισμα των χιλιομέτρων είναι ανάλογο με τις υποχρεώσεις - την κόπωση - τη διάθεση - τον αγωνιστικό στόχο... αυτό είναι το καλό του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Επαγγελματικά δραστηριοποιούμαι στον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα, εκεί να δεις μαραθώνιο. Η προσμονή όμως και μόνο, πώς στη συνέχεια θα αποτοξινωθώ ψυχικά, τρέχοντας, με κρατάει. Έτσι απλά".
"Θα ήταν διαφορετική η ζωή μου"
"Έχω την εικόνα του εαυτού μου χαμένη στην παιδική ηλικία, να τρέχω ή γιατί δεν ήθελα να με ταΐσει η μαμά μου ή γιατί άργησα για το σχολείο ή επειδή έπρεπε να κερδίσει η ομάδα με τα χρώματα της οποίας έτρεχα. Διαρκώς έτρεχα.
Το μόνο που ξέρω είναι, πως θα ήταν διαφορετική η ζωή μου, αν δεν είχα μπει σε αυτόν τον κόσμο, σε επίπεδο γενικότερης φιλοσοφίας ζωής, προσέγγισης προκλήσεων της ζωής και σε θέματα φίλων μου οι οποίοι άλλοι πέρασαν και άλλοι μείνανε στον αθλητισμό. Σημασία για μένα και μάλιστα μεγάλη έχει πως στη ζωή μου μείνανε και χαίρομαι που με κάνανε φίλο τους ο Άγης, ο Στράτος, η Βάσω, η Άννα".
"Προσήλωση, σεβασμός και μία πόλη που παίρνει χρώμα"
"Σε ό,τι αφορά το οργανωτικό κομμάτι αυτό που με εντυπωσιάζει, είναι ότι όσοι μετέχουν σε αυτήν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν επαγγελματισμό, κάνουν αυτό που κάνουν με προσήλωση και σοβαρότητα, υπάρχει σεβασμός για εκείνον που είναι μέσα σε αθλητικά παπούτσια με σκοπό να κάνει 42,195 δρασκελισμούς.
Το χαρμόσυνο όμως είναι, ότι βλέπεις μία πόλη να παίρνει χρώμα και κίνηση και χιλιάδες δρομείς να συμπορεύονται χωρίς να είναι απαραίτητο να εξηγεί ο ένας στον άλλο πως δεν τρέχει γιατί έχει χάσει το λεωφορείο.
Το ευτύχημα στην ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό είναι, ότι κάποιους ανθρώπους του κύκλου μου τους έχω επηρεάσει, όπως για παράδειγμα την συνοδοιπόρο μου στη ζωή τα τελευταία χρόνια 20 χρόνια, τη Βασιλική, που έλαβε μέρος στον Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο που έγινε τον περασμένο Οκτώβριο στην πόλη μας. Ήταν πραγματικά μια ωραία στιγμή για μένα.
Επίσης, τα μικρά μας ανίψια, τη Ρίκα και τον Άλκη Παπαγεωργίου, που σε κάθε τερματισμό είναι δίπλα μου και τερματίζουμε μαζί. Ελπίδα μου τι άλλο, να είμαστε κάποια στιγμή μαζί και σε κάποια εκκίνηση".
Πηγή: Sport 24
Live Streaming.19:30 PAS Giannina vs AEK Athens
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.